صفحه نخست

ابوالقاسم خردجو که احتمالاً شخصیت کمترشناخته‌شده‌ای برای نسل امروز کشور باشد، در سال ۱۲۹۴ در اصفهان متولد شد و در دارالفنون و دانشسرای عالی تهران درس خواند و از جمله شاگردان بااستعدادی بود که در اواخر دوره رضاشاه با بورس دولتی، برای تحصیل به انگلستان فرستاده شد و در رشته اقتصاد و حسابداری فارغ‌التحصیل شد

حسن ارسنجانی، یکی از سیاستمداران برجسته عصر پهلوی، به عنوان طراح و مجری اصلی اصلاحات ارضی شاه شناخته می‌شود

در تاریخ اقتصاد ایران، کمتر نامی به‌اندازه «علینقی عالیخانی» با مفهوم «عقلانیت صنعتی» گره خورده است. وزیری که در دهه ۱۳۴۰، با نگاهی نظام‌مند و علمی، وزارت اقتصاد را از نهادی اداری به موتور برنامه‌ریزی توسعه بدل کرد. عالیخانی، شاید بیش از هر فرد دیگری، نماد نسلی از تکنوکرات‌ها بود که باور داشتند ایران می‌تواند با تکیه بر علم، مدیریت و شایسته‌سالاری، صنعتی شود ـ نه با دستور و شعار. او در کنار چهره‌هایی چون رضا نیازمند، خداداد فرمانفرماییان و دیگر مدیران نسل تکنوکرات، بنیان سیاست صنعتی ایران را بنا نهاد: نهادسازی، انضباط مالی، جذب سرمایه و فناوری خارجی، و تربیت مدیران حرفه‌ای. این نسل، توسعه را نه محصول بخت تاریخی، بلکه حاصل طراحی نهادی و پشتکار مدیریتی می‌دانست